Jo leent bij Sociaal Leenfonds voor reparatie kapotte voordeur en ruiten
Een bewindvoerder dient de aanvraag in voor Jo, een alleenstaande mevrouw van 58 jaar. Zij zit vanwege en een depressieve stoornis en een verslaving in de Ziektewet. Zij is bekend bij het team meldpunt Zorg en Overlast van de gemeente, het team maakt zich ernstig zorgen over Jo. Zij hebben daarom voor haar een huurwoning met woonbegeleiding geregeld. Bijna twee weken geleden is Jo van de trap gevallen. Omdat zij daarna de deur niet kon openen, hebben hulpdiensten de voordeur en ruiten vernield om bij haar te kunnen komen. De woning van Jo stond op dat moment te koop, mede omdat er een problematische hypotheekschuld (naast andere schulden) was ontstaan. De woning kan echter vanwege de schade niet meer worden bezichtigd door potentiële kopers.
Voor het repareren van de kapotte deur en ruiten zijn er geen financiële middelen. De opstalverzekering vergoedt deze schade niet, omdat deze valt onder "een opzettelijk toegebrachte schade". Dat er een medisch dringende noodzaak was bij de ambulancebroeders voor het toebrengen van de schade, doet er niet toe. Als de woning wordt verkocht is er wel een overwaarde te verwachten. Dit zal echter niet zo zijn als de woning op de veiling wordt verkocht. En dat is waar de hypotheekverstrekker op aanstuurt indien de woning niet binnen afzienbare tijd wordt verkocht, spoedige reparatie is daarom noodzakelijk. Jo heeft € 2.420,- nodig om de voordeur en de 2 ruiten te repareren. Op aanvraag van de bewindvoerder heeft Jo hiervoor een renteloze lening afgesloten met SUN via het Sociaal Leenfonds. Nadat het huis is verkocht, is deze lening in één keer terugbetaald en kon Jo in alle rust verhuizen naar een passende woonvorm.
Cor ontvangt een gift voor aanschaf van een speciale stoel
Cor is een 71-jarige man met overgewicht en andere lichamelijke klachten. Cor heeft al jaren een speciale electrische sta-op-stoel, maar deze is kapot gegaan na intensief gebruik. Omdat hij van de stoel afhankelijk is om alledaagse taken te kunnen doen, is een nieuwe stoel noodzakelijk. Cor moet leven van beperkt leefgeld per week en heeft geen financiële ruimte om een lening af te sluiten. Bovendien vergoeden de zorgverzekering en de gemeente geen nieuwe stoel. De bewindvoerder van Cor heeft een fors deel van het benodigde bedrag al kunnen sparen voor de aanschaf van een nieuwe stoel. Het SUN-noodhulpbureau draagt het resterende deel bij om zo een nieuwe sta-op-stoel voor Cor mogelijk te maken.
Quincy (3 jaar) kan naar de Peuterspeelzaal
Een jong gezin met twee kinderen, een peuter van 3 jaar oud en een baby van 6 maanden, leeft van de uitkering van de vader. Het zoontje Quincy van 3 jaar heeft een achterstand op het gebied van taal- en sociale ontwikkeling. Zijn ouders en ook de hulpverleners zouden Quincy graag naar een Peuterspeelzaal laten gaan. Hier zou hij zich beter kunnen ontwikkelen voordat hij naar de basisschool gaat. De eigen bijdrage van € 23,60 per maand is gezien de schulden en het beperkte leefgeld voor de ouders echter teveel om op te brengen waardoor ze hem niet aan kunnen melden. Over 8 maanden wordt Quincy 4 jaar. De hulpverlener dient namens het gezin een aanvraag in met het verzoek de eigen bijdrage voor de komende 8 maanden te voldoen, het SUN-noodhulpbureau kent de aanvraag toe. Met deze gift kan Quincy zijn achterstanden inhalen voor hij aan groep 1 van de basisschool begint en beter meedoen in de groep.
Abdeljawad (23 jaar) kan zijn diploma’s laten vertalen
Abdeljawad (23 jaar) is gevlucht voor oorlog en woont momenteel nog op een tijdelijk adres voor statushouders in afwachting van een permanente woonruimte in de gemeente. Hij krijgt daarom € 57,- per week aan leefgeld om van rond te komen. Abdeljawad kan een opleiding gaan volgen in de techniek maar daarvoor dienen zijn diploma’s uit het thuisland beëdigd vertaald te worden naar het Nederlands. De kosten daarvoor zijn ongeveer € 200,- Hiervoor heeft Abdeljawad geen geld, terwijl hij met deze vertaling studiefinanciering en een OV-kaart aan kan vragen en met zijn studie kan beginnen. Het SUN-noodhulpbureau bekostigt de vertaling van de documenten om hem op die manier de kans te bieden met zijn opleiding en nieuwe leven in Nederland aan de slag te gaan.
Meneer Van Dijk (89 jaar) krijgt een nieuwe koelkast
Het Sociaal Wijkteam komt een keer per maand bij meneer Van Dijk (89 jaar) thuis. Hij vertelt dat hij wil sparen voor een koelkast omdat de huidige het niet meer goed doet en hij last heeft van fruitvliegjes. De rubbers van de koelkast blijken los en kapot te zijn, de koelkast is heel oud en gammel. Het wijkteam heeft het vermoeden dat meneer Van Dijk daardoor soms bedorven voedsel eet. Meneer Van Dijk kan nog maar net rond komen van zijn AOW en heeft geen familie of netwerk. Ook komt hij niet in aanmerking voor ondersteuning vanuit de gemeente. Daarom dient het wijkteam het verzoek in bij het SUN-noodhulpbureau voor een tafelmodel koelkast met de vraag deze ook te komen installeren. Het SUN-noodhulpbureau heeft de koelkast gedoneerd en in de keuken van meneer Van Dijk laten plaatsen via een bekende leverancier met wie vaste kortingsafspraken zijn gemaakt.
Jan en Marle (60 en 62 jaar) kunnen een weekje weg
Een maatschappelijk werker doet een aanvraag voor het echtpaar Jan en Marle dat rond moet komen van een bijstandsuitkering. Ze hebben een zoon die bij hen woont en hen zwaar belast door zijn psychiatrische problemen, zij zouden graag even samen op vakantie gaan om niet overspannen te raken. Er is een mogelijkheid om een weekje erop uit te gaan voor 220 Euro, geld dat Jan en Marle niet hebben. Het SUN-noodhulpbureau doet een gift aan Jan en Marle waardoor zij even kunnen bijkomen en zodoende een lichtpuntje ervaren op een korte vakantie zonder hun zoon.