Claire ontvangt een diepvries en kan daarmee besparen op eetkosten
Claire ontvangt een PW-uitkering (Participatiewet) en is een alleenstaand ouder van twee jonge kinderen. Zij heeft schulden en leeft van € 50,00 weekgeld. Claire wil heel graag een diepvries zodat zij economischer om kan gaan met eten. Door producten in de aanbieding te kopen en in te vriezen kan zij geld besparen. Daarnaast is zij door meer eten tegelijk te koken en dit in de vriezer te bewaren voordeliger uit. Ook bederft het voedsel minder snel, waardoor zij niks meer hoeft weg te gooien. De hulpverlener rekent in de aanvraag voor dat dit voor Claire een aanzienlijke besparing zal opleveren waardoor zij beter kan rondkomen met haar kinderen. Bovendien neemt het binnen een gezin met jonge kinderen stress weg om af en toe eten uit de vriezer te kunnen halen.
Omdat bijzondere bijstand door de gemeente is afgewezen besluit SUN tot een toekenning van
€ 220,00 voor de aanschaf van een diepvries.
Meneer Vink ontvangt reparatie van zijn boiler
Meneer Vink bevindt zich momenteel in het ziekenhuis in verband met keel- en slokdarmkanker. Hij heeft daarvoor sondevoeding nodig. Meneer Vink heeft op dit moment thuis echter geen warm water omdat zijn boiler kapot is. Dus zolang dat niet in orde is gemaakt, kan meneer Vink niet terug naar huis. Warm water is essentieel voor het schoonmaken van de sonde, maar ook voor de persoonlijke verzorging. Het bedrag van de reparatie is nog onbekend, omdat er eerst een monteur langs moet komen om daarna een offerte op te stellen. De monteur kan echter pas langs komen als er garantie is dat deze betaald gaat worden. Het noodhulpbureau stond garant voor deze betaling van 420 euro voor de reparatie van een duurzaam gebruiksgoed. Een relatief klein bedrag maar onbetaalbaar voor meneer Vink: op een menswaardige manier kunnen terugkeren naar huis met de noodzakelijke voorzieningen voor zijn ziekte.
Jonge moeder Milou ontvangt lesgeld voor haar opleiding
Milou is een jonge moeder met een kind van 2 jaar en leeft van haar studiefinanciering. Zij kan geen bijbaantje hebben vanwege de zorg voor haar kind en een verplicht gestelde (onbetaalde) stage. Om rond te kunnen komen tijdens haar opleiding is ze genoodzaakt het maximale bedrag van DUO te lenen. Haar vader zou ook een bijdrage moeten doen in de studiekosten maar weigert dit. Milou staat er dus alleen voor, zij heeft geen netwerk om een beroep op te doen en dat valt haar zwaar. Ze leeft met haar kind van een weekgeld van € 43,35. Bij onvoorziene kosten zoals een betaling van het eigen risico bij een huisarts- of tandartsbezoek ontstaan er meteen financiële problemen. Het eerste jaar van de opleiding is bekostigd door de gemeente, helaas geldt dat alleen voor het eerste jaar. Het Studiefonds van het ROC ondersteunt haar dit tweede leerjaar in de vorm van studieboeken en licenties. Het lesgeld bedraagt echter € 1.137,00 per jaar, in maandelijkse termijnen circa € 130,00 per maand. Onmogelijk voor Milou om dit bedrag te voldoen. Het SUN-noodhulpbureau voldoet de kosten van het lesgeld voor dit tweede schooljaar en verwijst Milou voor een aanvraag voor de kosten resterende leerjaren naar een studiefonds voor vrouwen.
De familie Sanchez krijgt tijdelijk leefgeld
Een medewerker schuldhulpverlening van de gemeente doet een aanvraag voor het echtpaar Sanchez (48 en 46 jaar) met 1 kind. De man heeft ook 4 kinderen uit een eerdere relatie. In de vakantie die voor de deur staat, bestaat het gezin daardoor opeens drie weken lang uit 7 personen omdat de 4 kinderen uit het vorige huwelijk hun vakantie bij vader zullen doorbrengen. Vanwege schulden en beslaglegging krijgt het gezin Sanchez sinds kort echter nog maar € 50 leefgeld per week van de gemeente. Het SUN-noodhulpbureau begrijpt dat dit te weinig is om 7 mensen van te kunnen voeden en kent € 300,- aan waardebonnen toe, te besteden bij de supermarkt zodat iedereen kan eten en een fijne vakantie met elkaar heeft.
Wilma krijgt thermokleding voor op de scootmobiel
Wilma is 54 jaar en is ernstig ziek. Zij woont nog volledig zelfstandig, maar moet wel met een aantal fysieke beperkingen leven. Een van haar klachten is dat zij heel kortademig is. Daarom maakt zij voor haar vervoer gebruik van een scootmobiel. Een van de bijkomende klachten is dat zij het buiten altijd heel koud heeft. Drie truien over elkaar heen, dikke winterjas: niets helpt om een beetje warm te blijven op de scootmobiel. De medewerker van de thuiszorg doet een aanvraag voor Wilma, met een kleine gift van het SUN-noodhulpbureau maakt een kleermaker een isolerende hoes voor haar zodat zij warm blijft bij het boodschappen doen.
Wim (38 jaar) krijgt een fiets met trapondersteuning
Wim is een alleenstaande man van 38 jaar met gezondheidsproblemen, hij leeft van een WWB- uitkering. Omdat er sprake is van een aanzienlijke schuldenlast is een schuldenregeling opgezet en een bewindvoerder aangesteld. Wim heeft als kind een ernstige ziekte gehad, waaraan hij schade aan benen, heup en rug heeft overgehouden. Daarom gaat hij enkele keren per week fietsend voor een dagbehandeling naar een revalidatiecentrum. Het fietsen kost hem echter steeds meer moeite. Volgens de therapeuten is lichaamsbeweging erg belangrijk voor zijn algehele conditie. Daarom zou een fiets met trapondersteuning de ideale oplossing zijn, medisch gezien zeer gewenst. Omdat zo’n fiets ruim €1.400,- kost, is de aanschaf door Wim zelf onmogelijk. In samenwerking met een ander fonds is besloten de aanvraag gezamenlijk toe te kennen, de kosten zijn daarbij gelijk verdeeld. De fiets is in verband met de schulden van Wim in bruikleen toegekend, dit houdt in dat bij een eventuele boedelverkoop de fiets terug gaat naar de eigenaar, namelijk het SUN-noodhulpbureau.